Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

ΠΟΤΝΙΑ ΘΗΡΩΝ

΄Αρτεμις, Πότνια Θηρών (ex-amaxis.gr)
"Πότνια Θηρών" ονόμαζαν οι αρχαίοι ΄ελληνες την Θεά των ζώων, την Δέσποινα των θηραμάτων και της ΄Αγριας φύσης, την "Ορεία Μητέρα ". Στις απεικονίσεις της κρατά στα χέρια είτε ζώα , όπως βλέπουμε στην πρώτη εικόνα, είτε πουλιά , όπως στο κόσμημα που εικονίζεται αμέσως μετά. Προστατεύει, αλλά και εξουσιάζει την άγρια πανίδα και χλωρίδα.



Μινωϊκό κόσμημα με την Θεά των Ζώων, από τη συλλογή του Βρεττανικού Μουσείου
Η Θεά αυτή, την οποία την συναντάμε σε αρχαιολογικά ευρήματα πρό του 2000 π.Χ, αργότερα ταυτίστηκε με την Αρτέμιδα. Ειδικά στην Κρήτη τη Μεγάλη αυτή Θεά της Φύσης, την διαδέχθηκε η Δίκτυννα ή Βριτόμαρτυς , που ζούσε στα δάση και στα όρη.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο βασιλιάς Μίνωας την ερωτεύθηκε και την καταδίωξε. Εκείνη για να σωθεί έπεσε στη θάλασσα και σώθηκε χάρις στο δίχτυ ενός ψαρά., εξού και Δίκτυννα. ΄Εγινε έτσι θαλάσσια θεότητα που στη συνέχεια προστάτευε τους αλιείς και τις θάλασσες.


 Τοιχογραφία από Θήρα (zervonikolakis.lastros.net)
Στις ανασκαφές του Ακρωτηρίου στην Θήρα ,έχουμε μιά εκπληκτική τοιχογραφία της Πότνιας Θηρών, η οποία είναι ένθρονη και δέχεται προσφορές, κρόκων ( του γνωστού θαυματουργού άνθους) από ιέρειες που αδειάζουν τα καλάθια μπροστά της.


Η θεά των όφεων.
Μιά ανάλογη θεότητα -προφανώς- είναι και η Θεά των όφεων που σώζεται σε δύο εκπληκτικά αγαλματίδια της Μινωϊκής τέχνης.Και φυσικά, δεν πρέπει να παραλείψουμε πως το κύριο μέρος της λατρείας στην Κρήτη ήταν συγκεντρωμένο στην πανάρχαιη θεότητα Ρέα, Μητέρα Γή , ή Μα, που λατρευόταν στις κορφές των βουνών, κάτω απ΄το Ιερό δένδρο και στα Ιερά Σπήλαια.

  ΄Ομοιες θεότητες συναντάμε και σε άλλους λαούς, όπως :

Στην Βαλτική  την Medeina, Λιθουανή θεά των δασών, των δένδρων και των ζώων
Στην δασική περιοχή των Αρδεννών συναντάμε την Arduinna , θεά ανάλογη της Αρτέμιδος.
Στην Φινλανδική μυθολογία τον  την Mielikki, πότνια θηρών και δασών.
Στον Ινδουϊσμό, την θέα των δασών και όλων των ζώων που κατοικούν μέσα σ΄αυτά, Aranyani.
Στους Ρωμαίους την DIana,
 
Ntiάνα, η ΄Αρτεμις των Ρωμαίων,

Jules Joseph Lefebvre (French 1836-1911)




 Στους Σουμέριους, βρίσκουμε την Enten , θεά της γονιμότητας, προστάτιδα των αιγοπροβάτων, των όνων, των πουλιών, των βοοειδών, θεματοφύλακα της αγροτικής παραγωγής , από κοινού με τον Θεό Emesh.O κατάλογος των θεαινών είναι μακρύς . Και είναι πολύ φυσικό. Πρόκειται για τη λατρεία της φύσης,της Μεγάλης Μητέρας όλων των εμβίων όντων,  που μας θρέφει και μας συντηρεί. Οι θρησκευτικές τελετές  που με ιερότητα τελούνταν από τους ανθρώπους , στόχευαν στην απόδοση  σεβασμού και  ευχαριστίας , αλλά και  στην εύνοια, αυτής της ανώτερης δύναμης, για την εξασφάλιση αφθονίας αγαθών, αναγκαίων για την επιβίωση.  Σην φύση αυτή, ο Ορφικός μύστης, απευθύνει τον ύμνο του λέγοντας " Θεά Φύση, μητέρα των πάντων, πολυμήχανη μητέρα, επουράνια, σεβαστή θεά πού κτίζεις τα πάντα, βασίλισσα εσύ που δαμάζεις τα πάντα, που είσαι ακατανίκητος, που κυβερνάς, που είσαι ολόλαμπρη,  κυρία των πάντων,  τιμημένη,  ό υπεράνω όλων θεός"

Μπορούμε να υποθέσουμε με ασφάλεια, πως ανάλογες επικλήσεις γίνονταν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, όσο ο άνθρωπος είχε επίγνωση της άμεσης εξάρτησής του από το φυσικό περιβάλλον  και εξ΄αυτού του λόγου, έτρεφε σεβασμό και εκδήλωνε λατρεία προς τη Μεγάλη Μητέρα και   Δέσποινα των ζώων, από την εύνοια της οποίας κρινόταν η διατήρησή του στη ζωή. Σήμερα βέβαια, όλα, αυτά, σε πολλούς μοιάζουν φαιδρά ή και αξιοκατάκριτα, ως εκδηλώσεις παγανισμού και ειδωλολατρείας, ωστόσο , θα πρέπει ν΄αναγνωρίσουμε πως η αλαζονεία του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι στην φύση και στα πλάσματά της, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον πλήρη αφανισμό μας , ως είδους ,στον πλανήτη Γαία. Είναι καιρός, ν΄αποκαταστήσουμε τη σχέση μας μαζί της, φυσικά σε μιά βάση που αρμόζει στην εποχή και στις ανάγκες της. Η Πότνια Θηρών, είναι αυταρχική Θεά . Προστάτης αλλά και σπαραχτής.Και δυστυχώς, αντί ελαφιών και λεόντων, (τα οποία  εξαφανίζουμε με ταχύτατο ρυθμό)  στα χέρια της  και στο έλεός της ,θα βρεθούμε εμείς οι ίδιοι και τα παιδιά μας.΄Οπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας "Η φύσις εκδικείται".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου