Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Epitaph to a Dog, Lοrd Byron ( ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ Σ' EΝΑ ΣΚΥΛΟ) Λ. Bύρων

A Landseer Newoundland dog, the breed Byron eulogized, painted by Edwin Henry Landseer(1802–1873
                          ΄Ενα σκυλί της Νέας Γής, ίδιας ράτσας με τον Λοστρόμο του Λ.Βύρωνα.

******************************************************

To ποίημα αυτό γράφτηκε από τον Λόρδο Βύρωνα το 1808, μετά τον πρόωρο θάνατο του σκύλου του Boatswain, από λύσσα. Ο λόρδος Βύρων τον περιέθαλψε ο ίδιος με πολύ στοργή χωρίς να φοβηθεί , μέχρι την τελευταία του πνοή.

Near this Spot
are deposited the Remains of one
who possessed Beauty without Vanity,
Strength without Insolence,
Courage without Ferocity,
and all the virtues of Man without his Vices.

This praise, which would be unmeaning Flattery
if inscribed over human Ashes,
is but a just tribute to the Memory of
BOATSWAIN, a DOG,
who was born in Newfoundland May 1803
and died at Newstead Nov. 18, 1808.

When some proud Son of Man returns to Earth,
Unknown to Glory, but upheld by Birth,
The sculptor’s art exhausts the pomp of woe,
And storied urns record who rests below.
When all is done, upon the Tomb is seen,
Not what he was, but what he should have been.
But the poor Dog, in life the firmest friend,
The first to welcome, foremost to defend,
Whose honest heart is still his Master’s own,
Who labours, fights, lives, breathes for him alone,
Unhonoured falls, unnoticed all his worth,
Denied in heaven the Soul he held on earth –
While man, vain insect! hopes to be forgiven,
And claims himself a sole exclusive heaven.

Oh man! thou feeble tenant of an hour,
Debased by slavery, or corrupt by power –
Who knows thee well must quit thee with disgust,
Degraded mass of animated dust!
Thy love is lust, thy friendship all a cheat,
Thy tongue hypocrisy, thy heart deceit!
By nature vile, ennobled but by name,
Each kindred brute might bid thee blush for shame.
Ye, who behold perchance this simple urn,
Pass on – it honours none you wish to mourn.
To mark a friend’s remains these stones arise;
I never knew but one -- and here he lies.


 Lord Byron (1788-1824) 


Κοντά σ΄αυτό το σημείο, κείτονται τα λείψανα κάποιου που διέθετε ομορφιά χωρίς ματαιοδοξία, δύναμη χωρίς αυθάδεια , θάρρος χωρίς βαρβαρότητα και όλες τις αρετές του ανθρώπου, χωρίς τα ελαττώματά του.
 Αυτός ο επαινος που θα μπορούσε να είναι μιά ανούσια κολακεία, αν χαρασσόταν πάνω απ΄ανθρώπινες στάχτες, δεν είναι παρά ο δίκαιος φόρος τιμής, στη μνήμη του Λοστρόμου, ενός σκύλου που γεννήθηκε στη Νέα Γη, τον Μάιο του 1803 και πέθανε στο Νιούστεντ στις 18 Νοεμβρίου του 1808.
'Οταν κάποιος περήφανος Γιός του Ανθρώπου επιστρέφει στη Γή, άγνωστος στη Δόξα, μ΄αποδεκτός από τη γέννησή του, η τέχνη του γλύπτη εξαντλεί την μεγαλοπρέπεια της θλίψης και χιλιοτραγουδισμένες τεφροδόχοι μιλούν γι΄αυτόν που αναπαύεται από κάτω. 
΄Οταν όλα έχουν τελειώσει , στο μνήμα θα δεί κανείς, όχι αυτό που ήταν αυτός πράγματι, αλλ΄αυτό που θα έπρεπε να είναι.
Μα το φτωχό σκυλί, ο σταθερότερος φίλος στη ζωή, ο πρώτος που καλωσορίζει, ο πρώτος που υπερασπίζει, που η άδολη καρδιά του ανήκει ακόμη στον κύριό του, που μοχθεί, πολεμά, ζεί κι΄αναπνέει μόνο γι΄αυτόν, χωρίς τιμές πέφτει , απαρατήρητη η όλη αξία του, απαρνημένη στον ουρανό η ψυχή πού' χε στη γή.
Ενώ ο άνθρωπος, ματαιόδοξο έντομο! ελπίζει να συγχωρεθεί διεκδικώντας για τον εαυτό του έναν αποκλειστικά δικό του παράδεισο.
΄Ω, άνθρωπε! αδύναμε συ νοικάρη μιάς και μόνης ώρας, απαξιωμένε απ΄τη δουλεία, διεφθαρμένε απ΄την εξουσία, όποιος σε ξέρει καλά, να ξεκόψει σου πρέπει μ΄αηδία.
Ευτελισμένη μάζα κινουμένων σχεδίων από σκόνη!
Η αγάπη σου λαγνεία, η φιλία σου απάτη, η γλώσσα σου υποκρισία,  η καρδιά σου ψευτιά.
Απ΄τη φύση σου χυδαίος και κατ΄όνομα ευγενής,
οποιοδήποτε αγρίμι  θα μπορούσε να σε κάνει να κοκκινίσεις από ντροπή.
Εσύ, που τυχόν θα δεις αυτή την απλή τεφροδόχο, προσπέρνα, δεν τιμά κανέναν απ΄αυτούς που θες να θρηνήσεις.
Για σήμα  σ΄ό,τι απέμεινε απ΄το φίλο, αυτές οι πέτρες υψώθηκαν. Δεν γνώρισα ποτέ παρά μονάχα έναν και κείται εδώ

(μετάφραση Αμαλία Τρ. Κατσούλα)
Πηγή :Wikipedia.

                                                   


The poem as inscribed on Boatswain's monument
                        Το ποίημα όπως χαράχτηκε στο μνημείο του Λοστρόμου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου