Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΓΩΝΙΟΥ (ένας Ινδικός μύθος)



Πριν ο κόσμος γίνει κυνικός και ξεχάσει τις ιστορίες που λένε την αλήθεια, τρεις νεαρές αδερφές περπατούσαν στο δάσος. Σύντομα βρήκαν ένα μεγάλο γκριζόμαυρο πουλί στα τελευταία του, ο μακρύς λαιμός του πάνω σε ένα άλλο πουλί και τη χαλασμένη φωλιά της. Η μεγαλύτερη κοπέλα ρώτησε προς τον ουρανό: «Πατέρα, τι έπαθε στο τέκνο σου, ο Malek Taus?”

Η απάντηση, που άκουσαν στην καρδιά τους, ήταν: «Είναι λυπητερή ιστορία, παιδιά μου. Ο σμαραγδένιος βασιλιάς των ερπετών Apep παραπλάνησε το ταίρι του Malek Taus για να τη σκοτώσει και να φάει τα αυγά τους. Ο Malek επέστρεψε, απ’ όπου είχε πάει να μαζέψει φαγητό, για να βρει ότι το δηλητήριο του Apep είχε ήδη δράσει στο ταίρι του και τα αγέννητα παιδιά του να έχουν γίνει τροφή για το φίδι. Στην οργή του κυνήγησε τον Apep, και του επιτιθόταν με ορμή ακόμα και αν ο Malek δεν μπορούσε να νικήσει.»

Το μικρότερο από τα κορίτσια κράτησε το ετοιμοθάνατο πτηνό, χαϊδεύοντας τα καφέ φτερά του, και φώναξε: «Πατέρα, θα έπρεπε να ανταμειφθεί γιατί η καρδιά του ήταν γενναία και αληθινή! Δεν μπορείς να του χαρίσεις ανοσία από το δηλητήριο και να τον βάλεις να σου προστατεύει τον κήπο;» 
Το μεσαίο παιδί είπε: «Η ομορφιά του θα έπρεπε να είναι ισάξια της γενναιότητάς του. Τα φτερά του θα έπρεπε να δείχνουν όλη τη δόξα των ουρανών, η ουρά του να είναι τόσο φαρδιά όσο το ερπετό ήταν μακρύ.»

«Και εσύ;» ρώτησε ο Πατέρας τη μεγαλύτερη. «Πως θα βοηθούσες αυτό το πλάσμα;»
Η κοπέλα αναλογίστηκε όλα αυτά που είχε ακούσει πριν απαντήσει, «Οι ευχές των αδερφών μου είναι ευγενείς και καλές, αλλά χωρίς σοφία η ομορφιά και η δύναμη εύκολα γίνονται ματαιοδοξία και τυραννία. Επειδή Εσύ παρακολουθείς πάντα τα παιδιά σου, στα φτερά του θα έβαζα εκατοντάδες απαστράπτοντα μάτια για να υπενθυμίζουν σε όλους ότι υπό τη ματιά Σου θα έπρεπε όλοι να πασχίζουμε να είμαστε τόσο ευγενείς όσο αυτό το πουλί, έτοιμοι να θυσιάσουμε τα πάντα για αυτούς που αγαπάμε.»
Ευχαριστημένος ο Πατέρας είπε στο Malek Taus, «Σήκω και αποδέξου τις ευλογίες που σου έδωσαν οι κόρες μου. Θα συνεχίσεις ως ο φάρος μου, για να υπενθυμίζεις στον κόσμο ότι είναι πιο δυνατοί και γενναίοι από ό, τι  πιστεύουν, πιο όμορφοι από ό, τι αντιλαμβάνονται και ότι θα προστατεύονται για πάντα υπό την επίβλεψή Μου.»

Και έτσι το παγώνι και το ταίρι του ξύπνησαν, όχι πια ένα μονότονο καφέ, αλλά πιο μπλε από τον ουρανό και πιο λαμπερά από το πιο λαμπρό ουράνιο τόξο.
Αν και ο κόσμος προχώρησε και ξέχασε την ιστορία, τα δώρα των κοριτσιών αντέχουν στο χρόνο. Τα παγώνια είναι ακόμα γενναία και πιστά, έχουν χρησιμοποιηθεί σε όλο τον κόσμο σαν φρουροί, ευδοκιμώντας με μια διατροφή από δηλητηριώδη φίδια. Θεωρούνταν ιεροί αγγελιοφόροι του Θείου από τις μεγαλύτερες θρησκείες, τα τελευταία 3000 έτη.
Μέχρι σήμερα, ένα φτερό παγωνιού θεωρείται δώρο που προσφέρει ειρήνη, αγάπη και χαρά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου